Tiyatro Keyfi’nin yeni sezon projesi, “Kaktüs Çiçeği” sezon başından merak ettiğim ancak çeşitli talihsizlikler sonucu izleme şansını kaçırdığım tiyatro oyunlarından biri, nihayet yenilenmiş kadrosuyla, “Kaktüs Çiçeği” tiyatro oyununu 26 Nisan Cumartesi akşamı Bakırköy’de bulunan Bakırköy HOUSE of PERFORMANCE sahnede izleme fırsatı buldum.
Pierre Barillet ve Jean-Pierre Gredy‘nin yazdığı, Asude Zeybekoğlu‘nun dilimize kazandırdığı Kemal Başar şarkıları, toz kaldırmayan rejisi ve enfes oyunculuğu ile süslediği tiyatro oyununun oyuncu kadrosunda Korel Cezayirli, Eylem Şenkal, Yağmur Vural, Kemal Başar, Köksal Ünal, Kerem Gökçer ve İsak Behar yer alıyor.
Oyunun konusu kısaca şöyle; Dişçilik yapan orta yaşlardaki bir adam genç sevgilisini elinde tutabilmek için karısı ve 3 çocuğu olduğunu söyler, oysa ki bekardır. İlişkilerinin çıkmaza girdiği anda ise genç sevgilisi onula evlenmek istediğini ama önce karısından ayrılması gerektiğini söyler. Dişçide bunu kabul edince, kız önce karınla tanışmalıyım der. Bu durumda dişçi “kız kurusu” olan hemşiresinden karısı rolünü oynamasını ister. Hem işini, hem doktoru çekidüzene sokmayı görev edinen asistanı Stephanie, kendini ister istemez çapkın doktorun hesaplarının içinde bulur.
Oyun Hakkında; Barillet ve Gredy’nin pek çok ülkede sahnelenen ve Hollywood’da film uyarlamaları da yapılan dünyaca ünlü metninin en bilineni olarak, Walter Mattheu, Ingrid Bergman ve Goldie Hawn’ın rol aldığı Cactus Flower adlı sinema filmi, Akademi Ödülü’nü almıştı. Uluslararası Anadolu Tiyatro Ödülleri’inde “Yılın Yapımı Ödülü”nü aldı.
Hazırsanız yorumlamaya başlıyorum; sanat ile ilgilenen her kim olursa olsun kötülüğün K’sini bilmez. Bunlar benim ezbere konuştuğum şeyler değil. Bizzat gözlemlediğim çok örnek var. İnsana insanlığı anlatan, insanca yaşamamız için savaşan Rus, Alman, İngiliz V.B. yazarlar. Ve yazımızın konusunun kahramanları Fransız asıllı Pierre Barillet ve Jean-Pierre Gredy tema “Aşk” ana fikir masumiyet ve hoşgörü, ön yargılı olmama, koşulsuz sevmek ve en önemlisi dünyayı kurtaracak olan, saf kötülük ile savaşacağımız en güçlü silahımız saf iyilik.
Ben daha önce “Kaktüs Çiçeği” ile tanışmadım. Ne daha önceki versiyonlarını izledim ne de sinema filmini. Aslına bakarsanız Romantik komedi türü açısından da sıradan sayılabilecek standardın üzerinde olmayan başarılı ama klişeler ile süslü bir metin. Ancak Tiyatro Keyfi’nin en önemli özelliği bu oyunda da bizlerin oyundan kuşkusuz memnun çıkmamızı sağlayan metnin egemenliğinin ortadan kalktığı bir biçimde sahnelenmesi. Oyun övgüyü her anlamda hak ediyor. Bu arada metni kötülemek değildi amacım Hollywood’da film uyarlamaları da yapılan dünyaca ünlü metninin en bilineni olarak, Walter Mattheu, Ingrid Bergman ve Goldie Hawn’ın rol aldığı “Cactus Flower” adlı sinema filmi, Akademi Ödülü’nü almış bir metni kötülemek haddime değil. özellikle bu oyunda beni derinden etkileyen metin değil onu söylemeye çalışıyorum. Birazdan daha iyi biçimde anlatacağım “Kaktüs Çiçeği” ile ilgili gözlemlerimi.
Rejiden bahsedelim ; metni şaha kaldıran da, uçurumun dibine gömen de yönetmendir. Yönetmen Kemal Başar, oyunu öyle bir yorumlamış ki; tüm oyun boyunca gözümü bir an olsun sahneden alamadım bana göre Tiyatro Keyfi’nin şanına yakışır başarılı bir prodüksiyon olmuş. Oyunculukların, sahne tasarımının, dekorun ve hikaye akışındaki kurgunun göz doldurduğu dev bir prodüksiyon. Oyunun ilk perdesi bittiğinde ikinci perde olacakları merakla bekledim. Kaktüs çiçekleri tasarımlı dev dekoru takdire şayan. Sahnenin sol tarafı ev konsenpti, sağ tarafı dişçi malikanesi, sahne ortası bahçe, sokak çiçekçi dükkanı ve cafe. Özetle çok kullanışlı bir sahne tasarımı ve oradan oraya hareket eden aksesuarlar. Oyunculuklar anlamında da ilk gözüme çarpan kimse ezbere dayalı yada rejiye dayalı performans değilde kendi inisiyatiflerinde karakterlere can vermeleri oldu artı zaten bana göre oyunculuk belli kalıplara sıkıştırılacak bir meslek değil. Hele ki tiyatroda.
Son olarak oyunculukları da kendimce sizler için değerlendireyim; Bizler için yani özellikle benim için zor bir bölüm burası, yazacağım en ufak bir kelime yada cümle anlatımı sıkıntıya sokabilir. Dolayısıyla özellikle oyunlarda oyuncu performanslarını çok ama çok dikkatli seyrediyorum. Tüm karakterler rollerine o kadar güzel oturmuş ki; Kemal Başar (Norbert)’ da dahil olmak üzere, Kemal Başar’ın oyuncu seçimindeki bu başarısına özellikle değinmek gerek. Kimden başlasam acaba haydi o zaman Norbert’ten başlayalım oyunun en sivri, en eğlenceli olmazsa bu oyun olamazdı dedirten karakteri ile Kemal Başar, ayakta alkışlanmayı hak eden güçlü bir performans sergiledi. Ve bunu yazarken Kemal Başar hayranlığımın değilde tamamen sahne gözlemlerimin etkisi altında yazdığımdan emin olabilirsiniz. Geçelim bir diğer önemli karaktere İgor’a, Köksal Ünal bana göre oyunu şaha kaldıran karakterlerin en başında geliyor. Yağmur Vural’ı izlerken (Antonia) çok hevesli bir tiyatro aşığı gördüm hala heyecanlı olduğunu gözlemledim ama bu heyecan onu oyundan koparacak hata yaptıracak türden bir heyecan değil tam tersi seyircinin en yüksek reaksiyon verdiği bir performans ile oyuncuyu kamçılayan bir heyecan umarım daha pek çok kez tiyatro sahnesinde izleme şansı bulurum. Kerem Gökçer çok zor bir karaktere hayat vermiş sahneyi ve seyirciyi çok iyi bildiği ve bunun farkında bir biçimde rolüne odaklandığı aşikar. İsak Behar bence her ne kadar mütevazilik yapıp kendisini oyuncu olarak görmese de izleyince göreceksiniz karaktere çok ama çok şey katmış. Korel Cezayirli (Julien) Hakikaten çok başarılı ve etkileyici bir performans sergiledi. Eylem Şenkal (Stephanie) canlandırdığı karakterin iç dünyasıyla özdeşleşen kesinlikle gördüğüm en iyi performanslardan birini izletti bize.
Özetle; Broadway Müzikali tadında, etkileyici dekoru, ışık tasarımları. Nikolay Manolov ve Pavlina Valcheva’nın, mükemmel koreografileri. başarılı kostüm tasarımları Kemal Başar şarkıları, toz kaldırmayan rejisi ve enfes oyunculuğu ile süslediği ve belli kalıplara sıkıştırılmamış oyunculuklar ile kaliteden ödün vermeyen bir “Tiyatro Keyfi” projesi “Kaktüs Çiçeği” tüm ekibe ve emeği geçen herkese bu zor şartlarda tiyatroyu hayatta tuttukları için çok teşekkür ediyorum ve bol alkışlı nice sezonlar diliyorum.
Genel Yayın Yönetmeni : Murat Karakaş
