“Post Otel Gazino” tiyatro oyunu dün akşam prömiyeriyle Şişli Tiyatrosu‘nda sanatseverlerle buluştu. Bizde Sanatsal Faaliyetler olarak oradaydık.
Dokuz Eylül Üniversitesi, Güzel Sanatlar Fakültesi, Sahne Sanatları Bölümü: Dramatik Yazarlık Ana Sanat Dalı mezunu Kamer Yıldız Ok’un kaleme aldığı ve yönetmen koltuğunda oturduğu tiyatro oyununun kadrosunda Fatih Paşalı, Lale Başara, Caner Arıkan, Erkan Kocaman, İrem Eryüksel Ünal gibi oyuncular yer alıyor.
Oyunun konusu kısaca şöyle; Yeryüzünde sebebi bilinmeyen bir felaket sonrası, Sokaklarda ölü yığınları arasında duyulan tek şey bitmek bilmeyen “Saklanmaya devam edin!” anonslarıdır. Bir zamanlar gazino şovlarıyla düşkünlerin hayran olduğu güçlü, ahenkli Karaliçe, yaklaşık 30 yıldır evi saydığı Post Otel’de yaşam savaşındadır. Daimi dostu fedakar tuvaletçi Algın, hırsıyla ünlü oryantal Salkım, heveskar şarkıcı Belinay ve oteli karış karış bilen tekinsiz Saltık ile bir arada sıkışıp kalır. Artık yemekleri tükenmiş, suları bitmiştir.
Ve hazırsanız yorumlamaya başlıyorum; Bir önceki yorumumda da belirttim, iyi ki tiyatro var, iyi ki sanat var. Sanat, insanın yaratma gücünü kullandığı, insanlarda çeşitli duygular uyandıran ve aynı zamanda da tüm toplumların bilinçlenmesini sağlayan çok önemli bir kaynaktır. Tiyatronun en önemli ve en sevdiğim özelliği ise kolektif bir sanat olması. Oyun yazarı, yönetmen, oyuncular ve daha bir çok emekçinin ortaklaşa çalışmasıyla oyun sahneye konuyor. Biz seyirciler de gidip izleyerek bilinçleniyoruz. Kendi iç dünyasında bize ne anlatmak istediğini tabi ki kendisi daha iyi bilir ancak önemli olan biz bu oyundan ne aldık. Yani bence Kamer Yıldız Ok bu oyunda bize ne vermiş ona bir bakalım dilerseniz. Şunu söyleyerek başlamak lazım; şimdiye kadar dünyanın sonuna dair yapılan kehanetlerin hiçbiri gerçekleşmedi, insanlar, tüm canlılar çok şükür ki gezegenimizde gelişimini sürdürüyor. Kamer Yıldız Ok kendi hayal dünyasında yeryüzünde sebebi bilinmeyen bir felaket kurgulamış ve bu kurgu üzerinden bana göre cesurca şunu söylüyor. Evet Dünya’nın sonu henüz gelmedi ama kendimize çeki düzen vermezsek kıyamet çok yakın bunu görebilmek için etrafımıza ve kendimize bakmamız yeterli. Bu mesajı net olarak aldım bunun dışında tüm yaşama tutkumuza rağmen, bizlere hayatın da gayet acımasız olduğunu ve sunduğu acı sürprizlere karşı bizler ne kadar hazırlıklıyız diye düşündürüyor. Biraz da genel açıdan bakalım, distopik atmosferin hakimiyetini koruduğu bir otelde değişik konusu ve oldukça heyecanlı ve sürükleyici bir anlatım tarzı ile bir saat boyunca bizim hayatla bağlantımızı kesmeyi başarıyor diyebilirim. Tüm dünyada tek bir gerçek bir var. O da maalesef dünyanın hakimiyetinin hep güçlülerin elinde olması daha da önemlisi güçlüler hayatını daha kolay idam ettirirken, güçsüzlerin ise sayısız zor şartlar altında yaşamını sürdürmeye çalışması. Daha fazla detay vermeyeyim oyun daha yeni gerisini siz izleyerek görün.
Sahne gözlemlerime geçiyorum; Kamer Yıldız Ok’un kaleme aldığı oyunun metninde ciddi anlamda keskin dil ve sıra dışı bir anlatım var, metnin sıra dışı yapısına uygun bir reji ile yönetmiş. Neredeyiz diye şaşırtan, yer yer güldüren, ciddi şekilde düşündüren, genel anlamda gerilimin yüksek olduğu bir tiyatro var karşımızda. Sahne dili zaten muhteşem, dekoru, ışığı, ses efektleri ve kostümleri başarılı. Kurgusal anlamda baktığımda bol mesaj içeren her saniyesinde bir detay gizli ve taşın altına elini koyan cesur metnine, tüm açılardan bence gerekli özeni göstermiş. Biz izleyenlerine şahane bir teatral bir şölen sunduğunu düşünüyorum.
Geçelim oyunculuklara; az öncede belirttiğim gibi, değişik konusu ve oldukça heyecanlı ve sürükleyici bir anlatım tarzı ile bir saat boyunca bizim hayatla bağlantımızı kesmeyi başaran oyunda. Karaliçe, tuvaletçi Algın, oryantal Salkım, şarkıcı Belinay ve Saltık’ın yaşam ve ölüm arası savaşını izledik. Karakterlerin her birinin inişleri ve çıkışları olduğunu gözlemledim. Oyuncuların her biri, natürel bir şekilde duygu geçişlerini tam anlamıyla, net bir şekilde sahnede aktardı biz izleyenlerine.
Ajandanıza not alın gidip ve izlemeyi de ihmal etmeyin diyerek yorumumu burada sonlandırıyorum.
Genel Yayın Yönetmeni : Murat Karakaş
