“Charlie Chaplin Komedi Ödülü” alan tek oyun olma özelliğine sahip “Şen Makas” isimli Tiyatro oyunu dün akşam Profilo Kültür Merkezi Sahnesi‘nde saat 20:30 da seyirci ile buluştu ve sanatsal faaliyetler olarak bizde oradaydık. 1979 yılından bu yana Boston’da aralıksız sahnelenen ve Amerika tiyatro tarihinin en uzun süreli oyunu olma özeliğine sahip bu başarılı Tiyatro oyununu. Nedim Saban’ın farklı ve yeni yorumuyla izlemenin keyfi de bir başkaydı benim için.
Yazmış olduğu on yedi tiyatro oyununa ek olarak, Almanca konuşulan dünyada hala etkili olan 20’den fazla radyo oyunu yazan Alman oyun yazarı, romancı, çevirmen ve editör Paul Pörtner’in kaleme aldığı Özgür Yetkinoğlu’nun sahneye uyarladığı ve Türk Tiyatrosu’nun en önemli oyuncularını, Dünya Tiyatrosunun en önemli oyunlarında seyirciyle buluşturmayı hedefleyen Tiyatrokare’nin kurucusu aynı zamanda başarılı bir oyuncu olan Nedim Saban’ın yönettiği oyunun oyuncu kadrosunda Melek Baykal, Bülent Seyran, jess Molho, Özgür Yetkinoğlu, Müge Kement, Cem Güler yer alıyor.
Oyunun konusu kısaca şöyle; Şen Makas’ta seyirciler bir kuaför salonundaki olayın tüm ayrıntılarına tanıklık ederek, hem oyuna katılıyorlar, hem katıla katıla gülüyorlar. Kuaför salonuna sızan katili oyunculara soru sorarak belirleyen seyircinin oy oranına göre oyunun sonu değişiyor. Her gece farklı oyun oynanıyor.
Ve sahnedeki gözlemlerime geçiyorum; öncelikle oyunun başından birinci perdenin sonlarına kadar seyirciye tüm karakterler içselleştirimiş bir biçimde başarılı bir şekilde aktarıldı. Dekor ve kostümler de başarılıydı. Tabiki bu başarıda reji koltuğundaki Nedim Saban’ın özenli bir ekiple gayet nizam içinde çalışmasının önemi büyük. İlk perdede Şen Makas isimli Kuaför salonunun üst katında ev sahibesi ünlü bir piyanistin oturduğunu öğreniyoruz. Kuaför Tayyar’ın, yaşlı ev sahibesinin piyano çalmasına Gürültücü, yaygarayı seven ve panik ataklı bir kuaför olduğundan bayağı aşırı tepki verdiğini görüyoruz, Kuaförün yanı sıra, çalışan kuaför Betül’ünde saf gibi görünen bir o kadar kurnaz bir karakter olduğunu anlıyoruz, diğer müşteriler, mesleği gereği çok konuşan ve her şeye maydanoz bir pazarlamacı Engin’i ve Şen dul diye tabir edebileceğimiz Ahu adında bir lüks bir hanımefendi karşımıza çıkıyor. Ve son olarak kuaföre sakal traşı olmaya gelen komiser Kartal’ı gözlemliyoruz. Ve sonrasında ev sahibesi aniden ölüyor. ilk perdenin sonlarına doğru Jess Molho’da oyuna komiser Serçe olarak dahil oluyor. Şu ana kadar izlediğim en güzel, en eğlenceli, keyifli diyebileceğim bir ilk yarı oldu diyebilirim. Sanırım bunda oyunu sahneye uyarlayan Özgür Yetkinoğlu’nun büyük bir payı var, ancak açık bir şekilde Jess Molho’da dahil olmak üzere Tüm oyuncuların (Melek Baykal, Bülent Seyran, Özgür Yetkinoğlu, Müge Kement, Cem Güler) ve reji koltuğundaki Nedim Saban’ın bana göre katkısı kesinlikle devasa.
Oyunun ikinci perdesinde Komiser Serçe seyircilere hitap ediyor. Seyirci Komiser Serçeile birlikte ipucu aramaya devam ediyor. Yani ikinci perde olay örgüsüne dahil olan kişileri sorgulanmasını, tüm bu karakterlerin sahnede seyircilerin algıladıklarını göstermeyi ve finalinde katilin kim olduğuna oyunu izlemeye gelen Tiyatro severlerin karar vermesini içeriyor diyebiliriz. Neşeli, eğlenceli bir o kadar komik performansların sonunda seyircinin kendince doğru bulduğu son, oyuncuların doğaçlama yeteneği ile finale ulaştı.
Genel olarak oyun hakkındaki yorumum bu şekilde ancak elbetteki bazı detaylar var. Yıllardır Tiyatro izleyen ve kendince yorumlayan biri olarak söylüyorum. Yazar Paul Pörtner, komedi mizahı ile analitik gerilim arasındaki dengeyi çok iyi kurmuş. Bu oyunda kurduğu düzen bana göre; Oyuncular ile seyircilerin ortak bir oyuna dahil olması ile ilgili. Bu oyunda asıl amaç titiz bir dedektiflik çalışması değil, Oyuncular ile seyircilerin ortak deneyiminden her iki tarafında eğlenmesi amaçlanmış.
Hala izlemeyen varsa kesinlikle ajandanıza kaydedin ve mutlaka gidin görün.
Genel Yayın Editörü : Murat Karakaş
